Eylül 'e Veda

Kimseye etmem şikayet ağlarım ben halime Titrerim mücrim gibi,baktıkça istikbalime.. Şarkılar degilmidir hatıraları yaşatan,maziden ders alıp atiye ümitle bakmayı öğreten.. Bazanda kadere razı gelme tevekkülünü öğüt eden. . Dedik ya Eylül’e veda etsek sonbahar duruyor daha, yani hazan, onun sonrası kış.. Yine üşüyeceğiz gardloptan inecek manto, kaban, pardesü.. Esas üşüyecek olan yürek olacak, yetinmek ve yitirmek kalacak elde belki de Yok yok o kadar da boheme, kasvete gerek yok aslında En güzel çiçekler, bitkiler Sonbahar da açar! mesela Kamelya, Kasımpatı, Hercai Menekşesi, Rudbekya, Saraypatı, Ve Aşkın en saf tercümesi Gül… Birde Kardelen çiçeği var mesela yalnız ve gururla açar hemde lapa lapa kar yağarken…. İşte mevla nın nimetlerinin sınırsız olduğunun ispatı dercesine yenilenmeyi ,arınmayı anımsatan kardelen çiçeği….. Felsefeciler hep şunu derler, Sonbahar ütopya da hep nostalji yi pompalar insan beynine, bana göre tefekkürü öğretiyor tabiki anlayana. Eylül e veda ederken içinde nice vedaları, hicranları barındıran hazan ayı bende hep duygu seli oluşturmuştur… Kim bilir Eylül'de giden Eylül de gelir diye eski bir Şaman inancının girdabı mıdır bilinmez Ya da bir avuntu Ama en güzeli de ruha saçtığı umut… O degilmidir insanı yaşatan Musiki nasıl bir terapi ise Umut’ta yaşama bağlanma sebebidir Kimbilir Kaç Hazan mevsimi kaldı ömür serüvenimizde bilinmez Beklemek şimdi hiç duymayan birine Dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız Peki ya umut? Umut şimdi hiç görmeyen birine Gökkuşağını anlatmak kadar zor ve imkânsız…… Yürekten seven ve bekleyenlerin kavuşması yakın olması dileğiyle…..